Blog

De explosie: het voorjaar

Iedere keer betrap ik mij erop dat ik in het voorjaar weer volop energie krijg. De krokussen barsten in allerlei mooie kleuren uit de aarde, de heerlijke geur van sneeuwklokjes in je neus en de blauwe druifjes staan prachtig in bloei. Als het dan ook nog zomer lijkt qua temperatuur en zonne-uren kan ik mijn geluk niet op. Je gaat als vanzelf gezonder leven, lekker naar buiten, wroeten in de aarde, de peulen kunnen worden gezaaid, het gazon verticuteren en bemesten, maar bovenal genieten!

Veel mensen kiezen deze periode bewust om te stoppen met hun betaalde arbeid om zo heerlijk energiek aan hun pensioen te beginnen. Je bent natuurlijk vol goede moed om te starten met dat nieuwe leven met al zijn vrijheid, uitdagingen en verrassingen. En dat is ook goed, lekker in je eigen kracht zitten en heerlijk aan de slag met dingen waar je al jaren niet aan toe bent gekomen. Het opruimen van de zolder en de schuur, je was het al jaren van plan, nu komt het er eindelijk van. En wat blijkt, heel veel mensen ervaren dit als ruimte krijgen in je hoofd, het lucht op en daar word je blij van. Zo creëer je je eigen energie.

Tijd voor het oppakken van een nieuwe of oude hobby, die ene reis maken waar je altijd al van droomde, heerlijk genieten van alle vrijheid van de wereld.

Maar ook de tijd om je te bezinnen op de toekomst. Voor sommigen betekent dat: heel bewust toeleven naar het feit dat het leven eindig is en dat je waardig afscheid wilt nemen van het leven en van je dierbaren. Ik merk dat er in de PIZ-cursussen steeds vaker mensen zijn die hier bewust over willen praten. Ik juich dat alleen maar toe, want ook dat staat ons ooit te wachten. En dan moet ik onmiddellijk denken aan het boekje Sterven is doodeenvoudig. Iedereen kan het (Wim Brands in gesprek met René Gudde). Een dergelijke titel is behoorlijk relativerend en ik moet er om enigszins lachen. Maar er wordt mooi beschreven dat, wanneer je je leven goed hebt ingericht, je niet op het laatst nog van alles goed moet maken. Maar het is en blijft het verhaal van René Gudde en geldt zeker niet voor iedereen. Het is en blijft een persoonlijk proces waar geen enkele handleiding voor is geschreven, elk mens, elke sterveling ervaart dat op zijn eigen manier. Voor het zover is hoop ik dat we allemaal nog jaren kunnen genieten. Maar het hoort er wel bij!

Boudewijn Waarbroek
trainer Stavoor Pensioen in Zicht

Onze website maakt gebruik van cookies en daarmee vergelijkbare technieken. Klik op 'Ik ga akkoord' om toestemming te geven voor het plaatsen van cookies. Lees meer over cookies